به گزارش اقتصاد نگار به نقل از ایسنا ، در آستانه‌ی انتخابات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری، فیصل مرداسی ، ضمن اشاره به میزان صادرات فرش و ادعای برخی از مدیران فعلی، مبنی بر صادرات فرش بصورت غیررسمی، تصریح کرد: این ادعا نمی‌تواند درست باشد؛ چراکه در وهله‌ی اول، فرش یک کالای نسبتا حجیم است و نمی‌توان آن را به راحتی قاچاق کرد و این در حالیست که صادرات انبوه از طریق لنج به سایر کشورها همچون افغانستان، به لحاظ فنی اصلا امکان‌پذیر نیست.
کاهش صادرات به دلیل کم اظهاری صادرکنندگان حقیقت ندارد
رئیس اسبق مرکز ملی فرش ایران ادامه داد: از سوی دیگر، چنانچه آمار ارزیِ صادرات نشان از کاهش جدی می‌دهد، صادرات وزنی هم آن را تایید می‌کند و نمی‌توان کم اظهاری در صادرات برای کاهش تعهدات ارزی صادرکنندگان در مقابل بانک مرکزی را عامل کاهش صادرات معرفی کرد؛ چنانچه این موضوع صحت داشت، باید صادرات وزنی این ادعا را تایید می‌کرد. آمار تولید نیز تا حدودی در دسترس و کاملا مشخص است که صادرات فرش دستباف در سال ۱۴۰۲، بیشتر از ۴۰ میلیون دلار نیست.
وی یادآور شد: البته یادآوری این موضوع نیز خالی از لطف نیست که به یاد داریم، در سال ۱۳۹۰ فرش دستباف تحریم شد اما آمار صادرات ۵۶۰ میلیون دلاری را داشتیم.
این فعال و کارشناس صنعت فرش کشور، در رابطه با اولویت دولت بعد برای حوزه فرش دستباف، گفت: ابتدا باید جایگاه فرش دستباف در معرفی هویت ایرانی را جدی تلقی کرد؛ در تمام دنیا، ایران نماد فرش‌های مرغوب است. فرش به عنوان یک میراث ماندگار فرهنگی صلح دوستی ، عشق به طبیعت و هنر مردمان ایران زمین را به جهانیان نشان می‌دهد.
مرداسی ادامه داد: با کاهش صادرات فرش، متاسفانه تعدادی از قالی‌بافان بیکار شدند و دولت نیز از در آمد ارزی محروم شد اما اصلی‌ترین ضربه در حوزه بین‌المللی و فرهنگی، به کشور وارد شده است. با کاهش نقش کشورمان در تجارت بین‌المللی فرش دستباف، امروز دیگر نمی‌توانیم این کالای ناب را به عنوان هنر و هویت ایرانی به دنیا معرفی کنیم.
رئیس اسبق مرکز ملی فرش ایران ضمن تاکید بر اینکه جنس اشتغالی که حوزه فرش ایجاد می‌کند، بسیار خاص و با ارزش است؛ اظهار کرد: این اشتغال در روستاها و مناطق محروم و کمتر توسعه یافته ایجاد می‌شود و هزینه ایجاد این شغل بسیار پایین است. بر همین اساس اصطلاحاً می گویند درآمد ارزی آن با برکت است.
مرداسی در خصوص کیفیت مدیریت مرکز ملی فرش گفت: اگر ما به جایگاه هویت فرهنگی فرش اعتقاد داریم، پس باید فردی که سکاندار این مرکز می شود، قرابت زیادی با فرهنگ و فرش داشته باشد؛ اما متاسفانه در گذشته در اوج ناباوری، شاهد بودیم که ساختار و چارت سازمانی این مرکز با اشتباه تغییر کرد؛ بگونه‌ای که در مقطعی، مدیر مرکز ملی فرش توسط وزیر انتخاب و معرفی می‌شد اما امروز ساختار مرکز ملی فرش و رئیس مرکز توسط معاون وزیر صمت مشخص می‌شود و هیچ توجهی به خواست ذینفعانِ واقعی فرش دستباف وجود نداشت.
وی افزود: دولت آینده اگر می‌خواهد فرش دوباره به جایگاه قبلی خود دست پیدا کند، باید با این صنعت و فعالان آن آشتی کند؛ این مهم از طریق اصلاح ساختار و انتخاب مدیری با سابقه و آشنا به این حوزه است.
اعتماد و ارتباط تشکل‌ها و انجمن‌های فرش با مرکز ملی فرش از بین رفت
این فعال صنعت فرش کشور خاطرنشان کرد: فرش دستباف ۱۶ زیر شاخه دارد و هیچ فردی به تمام این زیر شاخه‌ها مسلط نیست؛ فلذا مدیر ارشد باید تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌های خود را با مشورت تشکل‌ها و صنایع بخش خصوصی اتخاذ کند. در حال حاضر اعتماد و ارتباط بین تشکل‌ها و انجمن‌های فرش با مرکز ملی فرش وجود ندارد و هر چه زودتر باید این رابطه ترمیم شود.
وی در پایان تصریح کرد: صنعت فرش دستباف یکی از مظلوم‌ترین صنعت‌هاست که طی سال‌های اخیر مورد بی‌مهری زیادی قرار گرفته است.
