به گزارش اقتصادنگار به نقل از ایسنا، در حالی که چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری کمتر از ۹ روز دیگر آغاز میشود، اولویت مباحث کلیدی نامزدهای این دوره از انتخابات تا امروز بیشتر بر محورهای اقتصادی برنامه هفتم توسعه، رشد اقتصادی ۸ درصدی مورد نظر در برنامه هفتم، سرمایه گذاری خارجی، تدوین سند توسعهای کشور، مهار تورم و ثبات اقتصادی متمرکز بوده است. این میان برخی از نامزدها سرمایه گذاری خارجی را زیربنای رشد اقتصادی دانسته و برخی دیگر بر افزایش بهرهوری به عنوان زمینهای برای رشد تولید و بستر ساز ورود سرمایه برای رشد اقتصادی میدانند. در کنار این دو قطبی نظری، مباحثی از جمله شیوه مدیریت صحیح اقتصادی و توجه به نیروهای متخصص و ماهر را برای رشد اقتصادی لازم میدانند. که این مباحث هم در صحبتهای نامزدها در مناظرهها و هم در گفتوگوهای آنها مطرح شده است.
گذشته از موارد گفته شده، رشد اقتصادی یکی از مهمترین سوالاتی بوده که از سوی کارشناسان مطرح شد و برای برنامه هفتم توسعه نیز رشد اقتصادی ۸ درصدی هدف گذاری شده است. دولت سیزدهم دو سال را صرف تدوین و نگارش برنامه هفتم توسعه کرد و سال جاری نیز اولین سال این برنامه است که باید در پایان برنامه هفتم توسعه به رشد اقتصادی ۸ درصدی دست یافت.
امیرحسین قاضی زاده هاشمی، به نیاز سرمایه گذاری ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیارد دلاری برای رشد اقتصادی ۸ درصدی اشاره دارد و دولت را بزرگترین مصرف کننده سرمایه گذاریهای داخلی دانست و از سوی دیگر مدعی شده که بخش خصوصی به دولت اعتماد ندارد و برای رفع این مشکل باید مسائل سیاسی را از اقتصاد تفکیک کرد.
محمد باقر قالیباف؛ دیگر نامزد انتخابات وظیفه رئیس جمهور را توجه به اجرای پروژههای کلان و رشد اقتصادی دانسته و بر بهرهوری به عنوان لازمه رشد اقتصادی هشت درصدی تاکید دارد. از نظر وی بهره وری بر سرمایه گذاری ارجح است؛ چراکه بهره وری فرصت میدهد که ظرفیتهای موجود را حفظ و دنبال کرده که این برای ادامه سرمایه گذاری بسترسازی میکند.
وی همچنین با تاکید بر تولید برای افزایش رشد اقتصادی و لزوم تمرکز زدایی از دولت برای افزایش بهره و رشد اقتصادی میگوید: وقتی دولت بزرگ شده و نتیجه آن افزایش هزینه دولت و تحمیل هزینه به سفره مردم است لذا باید به طور جدی رشد اقتصادی را پیگیری کرد که بهرهوری و تولید ریشه همه آنها است.
مسعود پزشکیان اما اعتقاد دیگری دارد، به عقیده وی بدون ارتباط مناسب و سازنده با دنیا به رشد اقتصادی هشت درصدی نمیرسیم. وی در ادامه مباحث خود مطرح کرد: امکان ندارد بدون ارتباط یا باز کردن مرزهایمان با دولتهای منطقه و دنیا به رشد هشت درصدی دست یابیم. برای رشد هشت درصدی سالانه ۲۰۰ میلیارد دلار پول نیاز داریم که تهیه آن در حالت عادی غیر ممکن است.
از سوی دیگر سعید جلیلی دیگر نامزد انتخابات معتقد است که یک دولت نقش آفرین میتواند بستر رشد اقتصادی را فراهم کند و رشد اقتصادی فقط با سرمایه گذاری خارجی انجام نمیشود. به گفته وی: رشد ۸ درصدی می تواند انجام شود به شرطی که جدی گرفته شود و از فردای انتخابات، تلاش برای اجرای آن شروع شود. جلیلی معتقد است: در موضوع رشد ۸ درصد هم توجه به موضوع نیروی انسانی و سرمایه در کنار آموزش از اهمیت بالایی برخوردار است
مصطفی پورمحمدی دیگر کاندیدای انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری، در رابطه با موضوع رشد اقتصادی تعامل با دنیا را راه گشا میگوید: ما مزیتهایی داریم اما هزینه آن را میدهیم و سودش را نمیبریم. چگونه ما باید این مشکلات اقتصادی را حل کنیم؟ باید با دنیا تعامل کنیم و مشکلات مردم را برطرف سازیم.
وی میگوید: تا اعتماد سازی نکنیم و ما را باور نکنند که نمیتوان رشد اقتصادی ایجاد کرد. با ۱۰ میلیارد یورو که نمیتوان سیاستهای رشد اقتصادی ۸ درصدی را محقق کرد. نمیشود ما با خودفریبی یا خوشبینانه به موضوعات نگاه کنیم.
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری تاکید دارد: برای رشد اقتصادی انظباط مالی در بخشهای اقتصادی به خصوص دولت لازم است. بیانضباطیهایی از گذشته بوده است اما دولت چابک، ضامن و حافظ رقابت و بازار آزاد میخواهیم.
همچنین علیرضا زاکانی؛ دیگر نامزد انتخابات نیز چند محور از جمله استقلال اقتصادی بر اساس دلارزدایی از اقتصاد، تکیه به پول ملی و افزایش قدرت پول ملی، جهش تولید با حرکت به سمت تولید محصول محور و دانش بنیان و با ارزش افزوده و حاکمیت مردم سالاری دینی در عرصه اقتصاد را برای تحرک و رشد اقتصادی میدهد.