به گزارش اقتصاد نگار به نقل از ایسنا ،حمید حاج اسماعیلی در ارزیابی تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار اظهار کرد: تردیدی نیست که تسهیل صدور مجوزها یک گام بسیار بزرگ و مثبت برای تسهیل فعالیت‌های کسب و کار و از بین بردن بروکراسی‌های اداری بود و باید آن را جزو اقدامات مثبت کارنامه دولت سیزدهم به شمار آورد.
وی افزود: گرچه تا رسیدن به نقطه مطلوب راه درازی مانده و هنوز در برخی مشاغل خاص و در برخی سازمان‌ها و نهادهای خاص دولتی محدودیت‌ها و موانعی برای صدور مجوزها وجود دارد ولی در مجموع این اقدام، گام مثبتی تلقی می‌شود.
این کارشناس بازار کار تصریح کرد: در گام دوم برای اینکه یک برآیند خوب و مثبت در بازار کار ایجاد شود، باید کارهای تحقیقاتی و جامعی در این زمینه صورت گیرد. تسهیل صدور مجوزها در عین اینکه کار برجسته‌ای است، یکی از آیتم‌هایی است که می‌تواند بازار کار را توسعه دهد و تقویت کند.
حاج اسماعیلی خاطرنشان کرد: در راستای تسهیل صدور مجوزها باید اقداماتی که طی این مدت صورت گرفته مورد بازنگری قرار گیرد و آسیب شناسی شود، این اقدام تا چه اندازه موفق بوده است. بعد از این کار، فرایند صدور مجوزها باید مورد رصد و پیگیری قرار گیرد.
وی ادامه داد: اینکه برگه‌ای را صادر کنیم یا به افراد اجازه بدهیم که فعالیت کنند بدون آنکه آنها را رصد کنیم و فعالیتشان مورد نظارت قرار گیرد، موثر نخواهد بود.
این کارشناس حوزه کار گفت: صرفنظر از بحث صدور مجوزها، افراد به مکان و ابزار و امکاناتی برای فعالیت نیاز دارند و درعین حال نیازسنجی لازم به لحاظ جغرافیایی و بومی در کشور برای رسته‌های موجود باید صورت گیرد. البته هنوز در حوزه بانکی اتفاقات خاصی نیفتاده است زیرا بدون حمایت‌های بانکی و پرداخت تسهیلات، توسعه کسب و کارها در کشور امکانپذیر نیست.
به گفته حاج اسماعیلی، تورم ریسک فعالیت‌های تولیدی و ایجاد کسب و کارها در ایران را دچار مشکل و فعالیت‌های کسب و کار را غیرقابل پیش بینی می‌کند لذا باید تلاش کرد که فعالیت‌ها در یک برنامه زمانبندی شده قابل پیش‌بینی باشد تا افراد اشتیاق و انگیزه بیشتری برای فعالیت داشته باشند.
وی درعین حال به مسأله اجاره‌ها و فعالیتهایی که نیاز به ملک دارند، اشاره کرد و گفت: این مسأله از جمله موضوعات مهمی است که باید دید همچنان که صدور مجوزها تسهیل و زیاد شده است، هدایت کسب و کارها در چه بخش‌هایی از کشور صورت خواهد گرفت؟ آیا بخشی از کسب و کارها به شهرک‌های صنعتی خواهند رفت یا در حاشیه شهرها یا شهرهای خاصی فعالیت خواهند داشت؟ بنابراین این موضوع هم باید در کشور مدنظر قرار بگیرد چون اگر بر اساس برنامه مشخص نتوانیم مجوزها را صادر کنیم، نمی تواند ثمردهی و توسعه بازار کار را به دنبال داشته باشد.
