به گزارش اقتصادنگار به نقل از ایسنا، نیروهای یمن از نوامبر گذشته، در حمایت از مردم فلسطین در جنگ غزه، کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی و همچنین آمریکا و انگلیس را هدف حمله قرار داده است. در نتیجه، ده‌ها شرکت کشتیرانی برای اجتناب از وقایع امنیتی دریای سرخ، یک مسیر ۴۰۰۰ مایلی دور آفریقا را دور می‌زنند که هزینه‌ها و مدت سفر آنها را به میزان قابل توجهی، افزایش داده است.
اما حملات جدید از کانون‌های فعالیت دزدان دریایی، باعث شده است شرکت‌های کشتیرانی نسبت به مسیر جدید، نگران باشند. آرسنیو دومینگز، دبیرکل سازمان بین‌المللی دریانوردی، در پی دزدیده شدن کشتی‌ها در خلیج گینه و سواحلی سومالی، به شرکت‌های کشتیرانی هشدار داد مراقب دزدی دریایی باشند. وی از این شرکت‌ها خواست به سطوح امنیتی سختگیرانه بحران دزدی دریایی قبلی برگردند.
یک کشتی که در دسامبر دزدیده شد، در سواحل سومالی مانده است و دزدان دریایی ماه بعد، برای مدت کوتاهی، یک کشتی فله‌بر را تصرف کردند اما این کشتی توسط نیروی دریایی هند آزاد شد.
ماه گذشته، خدمه یک نفتکش در گینه استوایی، به اسارت دزدان دریایی درآمدند. در ۱۹ فوریه، خدمه یک کشتی فله‌بر در آب‌های سومالی پس از یک حمله موشکی، ناچار به ترک کشتی شدند. مالک این کشتی که در بیروت مستقر است، اعلام کرد این کشتی در خطر غرق شدن است. با این حال، این شرکت کشتیرانی سرگرم همکاری با یک شرکت نجات برای بکسل کردن کشتی خود به جیبوتی است.
خلیج گینه و خلیج عدن سومالی، زمانی به عنوان یکی از خطرناک‌ترین مناطق دزدی دریایی برای شرکت‌های نفتی و دریانوردان دیگر شناخته می‌شدند و موج دزدی دریایی در این مناطق، در سال ۲۰۱۸ به اوج خود رسید. آنچه این مناطق را به شدت خطرناک می‌کرد، کمبود تجهیزات و نیروی انسانی کافی و این واقعیت بود که حملات عمدتا در خارج از خطوط ساحلی که در قلمرو قضایی کشورها نبود، انجام می‌شد.
بعلاوه، خلیج گینه، سرشار از نفت و گاز و همچنین افراد مسلح آموزش دیده است که مهارت‌های خود را در مبارزه با جنبش جدایی طلبانه دلتا، تقویت کرده‌اند. در گذشته، دزدان دریایی فعال در خلیج گینه به جای ربودن کشتی‌ها، سرمایه‌های انسانی را هدف قرار داده اند.
خلیج مکزیک هم به دلیل منابع فراوان نفت و گاز، یک کانون دیگر دزدی دریایی باقی مانده است. اما دزدان دریایی این منطقه، عمدتا با گروه‌های تبهکار محلی ارتباط دارند و به جای هدف گرفتن نفتکش‌ها و کشتی‌های بزرگتر، ترجیح می‌دهند مواد و تجهیزات ارزشمند را به سرقت ببرند.
البته، تهدید آفریقایی با بکار گرفتن اقدامات امنیتی در داخل کشتی‌ها که شامل سفر با نگهبانان مسلح است، تا حد زیادی رفع شده است. بعضی از کشورهای ساحلی هم اقدامات جدی علیه دزدی دریایی به کار بسته‌اند.
اما بعید است افزایش دزدی دریایی در آب‌های آفریقایی، باعث شود شرکت‌های کشتیرانی به این زودی به دریای سرخ برگردند زیرا در آنجا با ریسک امنیتی بزرگتری روبرو هستند. شرکت‌های بیمه از کشتی‌های مرتبط با شرکت‌های آمریکایی، انگلیسی و صهیونیستی که می‌خواهند از دریای سرخ عبور کنند به دلیل تهدید مستمر حملات، حداکثر ۵۰ درصد نرخ اضافی مربوط به ریسک جنگ دریافت می‌کنند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، نرخ اضافی ریسک جنگ برای سفرهای دریای سرخ، اکنون معادل یک درصد ارزش کشتی است که بالاتر از حدود ۰.۷ درصد قبلی است. این هزینه‌های اضافی به صدها هزار دلار هزینه بیشتر برای یک سفر ۷ روزه تبدیل می‌شوند.
