به گزارش اقتصادنگار به نقل از ایسنا، تشدید تحریم‌های آمریکا علیه صادرات نفت روسیه و اختلالات کشتیرانی در دریای سرخ، روس‌ها را وادار کرده است به دنبال خریداران «دوستانه» نفت خود در مناطق دوردست باشند.
بنا بر داده‌های ردیابی نفتکش‌های که توسط بلومبرگ گردآوری‌شده، ابرنفتکش لیجرا پس از بارگیری حداقل ۱.۷ میلیون بشکه نفت اورال در سواحل جنوبی یونان در دریای مدیترانه در ژانویه، به حوالی خلیج آموای در نزدیکی ونزوئلا رسیده است.
طبق گزارش بلومبرگ، مشخص نیست چرا روسیه محموله اورال را به ونزوئلا ارسال کرده، اما این کشور آمریکای جنوبی در گذشته، چنین گریدهای نفتی را وارد کرده است تا نفت سنگین خود را رقیق کرده و قابل صادرات کند.
ارسال کم‌سابقه محموله نفت اورال به ونزوئلا، با تشدید سخت‌گیری آمریکا در اعمال تحریم‌ها علیه روسیه همزمان شده است. واشنگتن تهدید کرده است موسسات مالی که به نظر می‌رسد صادرات روسیه را تسهیل کرده‌اند را هدف تحریم قرار خواهد داد. این تهدید، بانک‌ها را محتاط‌تر کرده و گزارش شده که مشکلات پرداختی را برای برخی از مشتریان هندی نفت سوکول روسیه به وجود آورده است.
ونزوئلا، یکی از معدود بازارهای جدیدی است که روسیه می‌تواند از آن استفاده کند، زیرا تحریم‌های اتحادیه اروپا و آمریکا و سقف قیمت نفت روسیه، باعث شده تا خریداران تجاری در آمریکا در معاملات نفت و سوخت روسیه، بسیار محتاط باشند.
با اقدام اتحادیه اروپا در ممنوعیت واردات نفت و سوخت روسیه و بسته شدن بازار مشتری اصلی به روی مسکو، روسیه برای عرضه نفت خام خود به آسیا، به خصوص به چین و هند روی آورد.
الکساندر نوواک، معاون نخست وزیر روسیه، در اواخر سال گذشته اعلام کرد چین نیمی از کل نفتی را که روسیه در سال ۲۰۲۳ صادر کرده بود، دریافت کرد و هند با فاصله اندکی، در رتبه دوم قرار دارد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، نواک گفت: اکنون چین ۴۵ تا ۵۰ درصد از صادرات نفت و سوخت روسیه را دریافت می‌کند، در حالی که هند، سهم حدود ۴۰ درصدی دارد. این افزایش به خصوص برای هند قابل توجه است که روسیه تا سال ۲۰۲۲، تقریبا هیچ نفتی به این کشور صادر نمی‌کرد اما اکنون، بزرگترین تامین کننده نفت دهلی‌نو است.
